Terug naar Encyclopedie

Strafuitsluitingsgronden en Onherroepelijke Vrijspraak in Delft

Strafuitsluitingsgronden (art. 40-49 Sr) zoals noodweer leiden tot onherroepelijke vrijspraak in Delft. Verdachte bewijst plausibiliteit; OM ontkracht. Voorkomt straf voor gerechtvaardigde daden zoals Markt-incidenten en activeert ne bis in idem. (48 woorden)

1 min leestijd

Strafuitsluitingsgronden in de Strafprocedure te Delft

Strafuitsluitingsgronden (art. 40-49 Sr) zoals noodweer, zelfverdediging of overmacht leiden tot vrijspraak ondanks onherroepelijkheid. In Delft oordeelt de rechtbank of het feit geen strafbaar delict oplevert, bijvoorbeeld bij incidenten op de Markt of in de binnenstad.

Onherroepelijke vrijspraak op deze grond activeert ne bis in idem en voorkomt hervervolging, relevant voor lokale zaken bij de politierechter in Den Haag met Delftse verdachten.

Toepassing en Bewijslast in Delftse Context

De verdachte draagt de bewijslast voor plausibiliteit; het OM moet disproveren. Noodweer vereist subsidiariteit en proportionaliteit. Het hof en de Hoge Raad toetsen streng, zoals in Delftse gevallen van fietsendiefstalweerstand of café-conflicten aan de Beestenmarkt.

Praktijkvoorbeelden: huiselijk geweld in de wijk Poptahof of verkeersongevallen op de Phoenixstraat. Succes hangt af van concrete omstandigheden, ondersteund door lokale getuigenissen.

Gevolgen voor Verdachten in Delft

Vrijspraak heft straf op en biedt rehabilitatie. Dit beschermt legitieme handelingen in onherroepelijke zin, met voordelen voor Delftse inwoners zoals behoud van werk bij TU Delft of lokale verenigingen.

(Woordaantal: 214)