Smartengeld en toekomstige levenskwaliteit in Delft
Goede en kwade kansen verdisconteren strekt zich uit tot immateriële schade, zoals smartengeld. Hierbij wordt afgewogen of het slachtoffer zonder ongeval ook beperkingen had ondervonden, bijvoorbeeld door erfelijke aandoeningen of de veeleisende levensstijl in een bruisende studentenstad als Delft. Artikel 6:106 BW vormt de basis voor niet-vermogensschade.
De Hoge Raad in arrest HR 20 december 2019 (ECLI:NL:HR:2019:1960) oordeelde dat rechters bij psychische letsels probabilistische afwegingen moeten maken. Een 70% kans op depressie onafhankelijk van het ongeval reduceert het smartengeld. In Delftse zaken, zoals fietsongelukken op de drukke Markt of langs de grachten, speelt dit vaak mee bij jonge slachtoffers van de TU Delft.
Praktijkvoorbeelden uit Delft
Bij whiplashclaims na verkeersongelukken op de Rotterdamseweg of in de historische binnenstad wordt vaak betoogd dat klachten tijdelijk zijn (goede kans), wat de vergoeding verlaagt. Slachtoffers verzamelen dagboeken, medische dossiers van het Reinier de Graaf Ziekenhuis en getuigenverklaringen van medestudenten om causaliteit te bewijzen. Verzekeraars hanteren de 'ANWB Smartengeldgids' met gecorrigeerde bedragen, aangepast aan regionale incidentie rond Delft.
Deze methode balanseert rechtvaardigheid, maar vereist multidisciplinaire expertise van lokale experts, zoals neurologen uit het Delftse academisch netwerk, voor accurate prognoses over toekomstige beperkingen in een stad vol fietsers en tech-savants.