Historische verhogingen van de liberalisatiegrens in Delft

De huurprijs liberalisatiegrens is sinds 1990 meerdere keren aangepast om de sociale huursector in Delft te verkleinen, waar de woningnood acuut is door de groei van de TU Delft en jonge gezinnen. Begon bij €600 (1990), steeg naar €712,50 (2013), €752,33 (2021) en €808,06 (2024). Deze verhogingen, ingevoerd door kabinetten als Rutte-II en III, reageren op de enorme druk op corporaties zoals DUWO in Delft, met wachtlijsten van jaren voor studenten- en gezinswoningen. Doel: meer middenhuur creëren in wijken als Poptahof en Zuiderpoort, en corporaties ontlasten voor lage inkomens. Politiek debat in Delft laait op over gentrificatie; critici vrezen verdrijving van middeninkomens uit de historische binnenstad en rondom de Technopolis-campus. Wettelijk vastgelegd in de Woningwet en jaarlijks geïndexeerd met inflatie plus correctiefactor. Tussen 2015-2020 bleef de grens stabiel op €711, maar de Wet Betaalbare Huur (2021) bracht forse stijging, waardoor circa 8% van Delftse huurwoningen liberaliseerde, vooral in de Randstad-achtige drukte van deze studentenstad. Huurders met langlopende contracten uit 'voor-liberalisatie'-tijd behouden soms oude regels via overgangsrecht, cruciaal voor Delftenaren in oudere complexen. Verhuurders moeten bij nieuwe contracten de grens respecteren, met handhaving door de lokale Huurteam Delft. Toekomstig: mogelijke verdere verhoging in 2025 door stikstof- en klimaatbeleid, wat de transitie naar energiezuinige middenhuur in Delft versnelt. Bronnen: Staatscourant, Huurcommissie-rapporten en jaarverslagen DUWO bieden gedetailleerde tabellen over Delftse ontwikkelingen. Dit inzicht helpt bij strategische huurprijsbepaling in deze krappe markt. (248 woorden)