Terug naar Encyclopedie

Fiscale Gevolgen Ondernemingsaftrek bij DGA-Scheiding in Delft

Overzicht van fiscale impacts zoals FOR-staking, gebruikelijk loon en BV-splitsing bij DGA-scheiding in Delft. Strategieën om belastingdruk te minimaliseren voor lokale tech-ondernemers.

2 min leestijd

Fiscale Gevolgen Ondernemingsaftrek bij DGA-Scheiding in Delft

Bij scheiding van een DGA in Delft, met zijn bloeiende tech- en innovatiesector langs de Technopolis, beïnvloedt de verdeling van ondernemingsvermogen de fiscale positie sterk. Lokale ondernemers, vaak gevestigd in de Delftse regio met toegang tot TU Delft-netwerken, zien hun Oudedagsreserve (FOR) en middelloonregeling in eigen beheer geraakt door verevening. Uitkering van FOR leidt tot box 1-heffing tot 52%, maar Delftse DGA's kunnen dit spreiden via banksparen of regionale pensioenadviseurs in de regio.

De gebruikelijkloonregeling (artikel 12a Wet IB) vereist dat de ex-DGA minimaal €51.000 loon opneemt, wat bij deling van aandelen in Delftse BV's verandert. Bij overdracht geldt de realisatieprincipes van de Wet VPB: stakingswinst op latente reserves, vooral relevant voor startups in de Delftse incubatoren. Huwelijkse voorwaarden met verrekenbeding activeren box 3-heffing op fictief rendement, terwijl de nabijgelegen Belastingdienst in Den Haag extra scrutiny biedt op regionale transacties.

Strategieën specifiek voor Delft: splitsing van de BV in werkmaatschappij en holding minimaliseert belasting, ideaal voor tech-ondernemers in de wijk Delftse Poort. De Wet excessief lenen beperkt schulden aan de DGA na scheiding, met strengere controles lokaal. Pensioencompensatie blijft vrijgesteld van vermogensbelasting. Praktijkvoorbeeld uit Delft: conversie FOR naar bankspaarrekening bij een lokale adviseur scheelde 20% belastingdruk voor een innovatie-BV. Meld wijzigingen tijdig bij de fiscus in Den Haag om navorderingen te voorkomen, en combineer met estate planning voor kinderen, rekening houdend met Delftse vastgoedwaardes langs de Nieuwe Delft.